Απανθίσματα από το Γεροντικό


Η ΤΑΠΕΙΝΟΛΟΓΙΑ δεν είναι ταπεινοφροσύνη, έλεγε ο Αββάς Σεραπίων, και διηγείτο στους αδελφούς το παρακάτω περιστατικό:

Ήλθε κάποτε στο κελί μου ένας νέος Μοναχός να με συμβουλευτεί. Θέλησα να του πλύνω τα πόδια, όπως έκανα σε όλους τους ξένους μου. Στάθηκε όμως αδύνατο να τον πείσω. Εξευτέλιζε τον εαυτό του και έλεγε πως δεν είναι άξιος να τον αγγίζω. Στην τράπεζα τον παρακάλεσα να πει προσευχή.

-Είμαι αμαρτωλός, μου έλεγε, δεν είμαι άξιος να ευλογήσω το τραπέζι.

Σαν αποφάγαμε, μου είπε πως έχει επιθυμία να γυρίσει όλη την έρημο να συνομιλήσει με τους αναχωρητές.

-Είσαι πολύ νέος ακόμη για τέτοιες περιοδείες, αδελφέ. Αν θες τη σωτηρία σου, κλείσου στο κελί σου και πρόσεχε τον εαυτό σου, τον συμβούλεψα. Καμμίαν ωφέλεια δεν έχεις να γυρίζεις στην έρημο.

Πρόσεξα πως με άκουγε ενοχλημένος. Η όψη του άρχισε να αγριεύει. Νόμιζε ο δυστυχής πως ήθελα να τον ελέγξω με αυτά που του έλεγα και μέσα του αγανακτούσε.

-Μέχρι τώρα, αδελφέ, αναγκάστηκα τότε να του πω, κατηγορούσες τον εαυτό σου για αμαρτωλό και ανάξιο για να ζει ακόμη. Και τώρα, που από αγάπη σου έκανα αυτή τη μικρή υπόδειξη, αναστατώθηκες. Μάθε να έχεις ταπεινοσύνη στην καρδιά σου και όχι στα λόγια μόνο.

Ο αδελφός ένοιωσε ευτυχώς το σφάλμα του και έφυγε ωφελημένος.

 

 

ΕΝΑΣ από τους παλιούς μεγάλους Γέροντες, καθώς προσηύχετο μια μέρα, ήλθε σε έκσταση και ανέβηκε με το πνεύμα του στον ουράνιο κόσμο. Εκεί ξεχώρισε τέσσερα διαφορετικά τάγματα δικαίων. Στο πρώτο είχαν καταταχθεί εκείνοι που βασανίσθηκαν στη ζωή τους από σωματικές ασθένειες και υπόμεναν αγόγγυστα, ευχαριστώντας τον Θεόν. Στο δεύτερο όσοι εξάσκησαν την αρετή της αγάπης και ανακούφιζαν με κάθε τρόπο τον πλησίον τους. Το τρίτο τάγμα αποτελείτο από ερημίτες και αναχωρητές που έζησαν με υπερβολική κακοπάθεια και σκληραγωγία. Το τέταρτο το αποτελούσαν όλοι οι υποτακτικοί. Αυτοί έδειχναν να υπερβάλλουν όλους τους άλλους σε δόξα. Σαν διακριτικό του αξιώματος τους φορούσαν ολόχρυσα επιμανίκια.

-Πως συμβαίνει τούτοι οι μικρότεροι να έχουν μεγαλύτερη δόξα από τους άλλους; Ρώτησε ο Γέροντας τον Άγγελο που τον συνόδευε.

-Γιατί όλοι οι άλλοι, εξήγησε ο Άγγελος, ζήσανε με το θέλημα τους, ενώ αυτοί κάθε ημέρα το θυσίαζαν για την αγάπη του Θεού, σταυρώνοντας διαρκώς τον εαυτό τους.